5.12.2013

Prince of Persia (2008) Recenzja, Gameplay i Let's play

Prince of Persia. Gra legenda. Od czasów pikselozy do nowoczesności. Jednakże ta wersja gry jest całkowicie osobną historią. Jak się przy niej bawiłem? Hmm... Pytanie bardzo ciężkie. Przeczytajcie tę mini recenzję i zobaczcie sami co myślę o tej grze.

Gameplay i pierwsze wrażenia:

O fabule

Fabularnie to wygląda tak: jest sobie księżniczka, jest sobie złodziej, wpadają na siebie, tatuś niewiasty uwalnia złego boga no i musimy ratować honor domu kobiety. Nic dodać, nic ująć. Postacie głównych bohaterów są wykonane świetnie. Są pełni humoru, arogancji i sarkazmu. Mnie się podoba. Co do postaci pobocznych, bosów itd to są oni nazbyt sztuczni jak dla mnie. Brak w nich polotu. 

Technicznie

Gra ma ładną oprawę wizualną. Podoba mi się lekko komiksowy styl. Całośc naprawdę robi pewne wrażenie i bardzo miło wyróżnia się z tłumu. Oprawa audio... hmm... tutaj mam małe ale. Sama oprawa dźwiękowa jest bardzo dobra. Nastrojowa muzyczka, nie najgorsze głosy bohaterów. No i właśnie tu wspomniane to małe "ale". Polonizacja nie stoi tutaj na dobrym poziomie technicznym. w wielu momentach dialogi są zdecydowanie za cicho co psuje ogólne wrażenie. Mały błąd, a jednak jest. Głosy bohaterów w polskiej wersji językowej bardzo mi się podobały (mimo iż nie lubię pełnego dubbingu).

Ocena

Sama gra zasługuje na ocenę 6/10. Dlaczego nie wyżej? Zbyt irytowalo mnie miejscami sterowanie i nużyły ciągle te same walki. Warto jeszcze wspomnieć o strasznie denerwującym zbieraniu światełek bez których gry się ukończyć nie da (swoją drogą to za zebranie wszystkich 1001 jest całkiem fajny bonusik). Drugi raz do tej gry na pewno nie podejdę...